Είναι σπάνιο φαινόμενο με εμφανίζονται στην Αθήνα μεγάλα ονόματα της όπερας όταν βρίσκονται στο απόγειο της καριέρας τους, συνήθως έρχονται εδώ αφού έχουν ήδη βγει στη σύνταξη. Ήταν λοιπόν μεγάλη η αναμονή για τη συναυλία του τενόρου Γιόνας Κάουφμαν στην Αθήνα, Καλεσμένος της κρατικής ορχήστρας στο μέγαρο μουσικής. Το πρόγραμμα της συναυλίας του περιελάμβανε ουσιαστικά τις αρχές του καινούργιου δίσκου του, ιταλών, Γάλλων και Γερμανών συνθετών. Από την αρχή φάνηκε η μεγάλη άνεση του στις αργίες των Φλοτωφ [Μάρθα], και Βάγκνερ [Ταγχώυζερ], Η τελευταία ήταν και η καλύτερη του ερμηνεία. Στο ιταλικό ρεπερτόριο επέδειξε μία κάποια άνεση, αλλά όχι απόλυτη οικειότητα με τα έργα. Η φωνή, δυναμική σε εύρος αλλά με αρκετά προβλήματα στην φωνητική ομοιογένεια, διέθετε μια κάποια δραματικότητά Που ταίριαζε στις αριες του Πουτσινι, όμως έλειπε το ιταλικό χρώμα η italianità. Αντίθετα η φωνή ήταν πιο άνετη στις δύο αρίες από την Κάρμεν του Μπιζέ, που αποτελεί και την μεγάλη επιτυχία του στις διεθνείς σκηνές. Η κρατική κράτησε ένα μεγάλο μέρος του προγράμματος με ορχηστρικά αποσπάσματα από διάφορες όπερες υπό την μουσική διεύθυνση του Μ.Γκλίτερ. Ήταν μία επιτυχημένη βραδιά, που απόλαυσαν οι φίλοι του Γερμανού τενόρου στην Αθήνα, αλλά μάλλον ανομοιογενής σε μουσικό επίπεδο.