Οι «Παλιάτσοι.» του Λεονκαβάλλο στο Ηρώδειο απο τον Τζεφιρέλλι
Η γνωστή μονόπρακτη όπερα του Λεονκαβάλλο, ουσιαστικά το μοναδικό Λυρικό του έργο που ανεβαίνει στις λυρικές σκηνές, αντκατέστησε την πολυαναμενόμενη «Μήδεια» του Κερουμπίνι που θα ανέβαζε στο Ηρώδειο ο Τζεφιρέλλι. Μια και αυτό δεν έγινε εφικτό, ποιος ξέρει γιατί, ο Τζεφιρέλλι μας έδωσε περσινά ξινά σταφύλια, ένα μονόπρακτο έργο που ουσιαστικά δεν ξεπερνά τη μία ώρα και που πάντοτε παρουσιάζεται μαζί με άλλη μονόπρακτη όπερα, συνήθως την «Καβαλλερία Ρουστικάνα» του Μασκάνι. Πώς τα κατάφερε και τέντωσε την παράσταση σε δύο σχεδόν ώρες μόνο ο ίδιος το ξέρει. Η ουσία είναι πως το Φεστιβάλ πλήρωσε , ένας Θεός ξέρει πόσα, για μισή παράσταση…
Το έργο αυτό έχει παρουσιάσει άπειρες φορές ο Τζεφιρέλλι στο εξωτερικό με επιτυχία. Εδώ δύο από τους διαφημιζόμενους τραγουδιστές δεν εμφανίσθηκαν {προφανώς λόγω της γνωστής «Γρίπης του Ηρωδείου», αρρώστια που κτυπά συνήθως την τελευταία στιγμή γνωστά ονόματα που ακυρώνουν}, καλύτερα ίσως γιατί έτσι απολαύσαμε τον Κορεάτη Σεν Χγιούνγκ. Ο οποίος φωνητικά τουλάχιστον ήταν ο καλύτερος από όλη τη Διανομή. Η Βερόνικα Βιγιαροέλ τραγούδησε την Νέντα με έναν τρόπο που θύμιζε έντονα τους μανιερισμούς της Τεμπάλντι, ενώ σκηνικά δεν κατάφερε και πολλά πράγματα.
Ο Αλμπέρτο Κοπίντο φωνητικά έδωσε τον καλύτερο εαυτό του, η φωνή του όμως βρίσκεται πια στην Τρίτη ηλικία με πολλά προβλήματα τονικότητας ιδιαίτερα στις ψηλές περιοχές της φωνής. Προσπάθησε πάντως να δώσει έναν συγκινητικό Κάνιο αλλά δεν μπόρεσε να αποφύγει υπερβολές και θεατρινισμούς που χρησιμοποιούσαν τραγουδιστές του παρελθόντος.
Η Χορωδία της ΕΛΣ κινήθηκε σς ικανοποιητικά επίπεδα ακολουθώντας το πνεύμα της παράστασης ενώ η Ορχήστρα της ΕΛΣ έπαιξε αρκετά καλά.
Η σκηνοθεσία του Τζεφιρέλλι ‘ήταν αφόρητα παραφορτωμένη με χιλιάδες επί μέρους σκηνικά επεισόδια σε βαθμό που νόμιζε κανείς πως παρακολουθούσε Αμερικάνικο Μιούζικαλ, καλοανεβασμένο αναμφισβήτητα, αλλά μιούζικαλ. Πάντως πρώτη φορά στην ιστορία της όπερας έγινε διάλειμμα μισής ώρας.
Σε γενικές γραμμές αν κανείς αντέχει το παραφορτωμένο σκηνικό και την ακατάσχετη σκηνική φλυαρία του σκηνοθέτη που είναι άλλωστε γνωστός για τις υπερβολές του, σίγουρα θα έμεινε ευχαριστημένος από το θέαμα.