ΔΙΔΩ ΚΑΙ ΑΙΝΕΙΑΣ
Κείμενο Ναούμ Τέιτ
Α’ ΠΡΑΞΗ
Το παλάτι, μπαίνει η Διδώ με την ακολουθία της.
ΜΠΕΛΙΝΤΑ
Διώξε από το βλέμμα σου το μαύρο σύννεφο, που το σκεπάζει,
οι Μοίρες σου χάρισαν ό,τι εσύ ποθούσες.
Η αυτοκρατορία σου τρανεύει, όπως και οι χαρές σου
Η Τύχη σου χαμογελάει, χαμογέλα της λοιπόν κι εσύ.
ΧΟΡΩΔΙΑ
Διώξε τις λύπες, διώξε τις έννοιες.
Η λύπη, τους ένδοξους δε πρέπει να αγγίζει.
ΔΙΔΩ
Αχ! Μπελίντα, μαρτύριο ανομολόγητο
το στήθος μου πλακώνει.
Εγώ και η γαλήνη είμαστε πλέον ξένες,
Μαραζώνω στη θλίψη που μέσα μου μεγαλώνει
και που δεν προσκάλεσα.
ΜΠΕΛΙΝΤΑ
Θλίψη και πόνος θεριεύουν
σα μείνουνε κρυμμένα.
ΔΙΔΩ
Ο πόνος μου δεν φανερώνεται.
ΜΠΕΛΙΝΤΑ
Τότε άσε με να μιλήσω ξάστερα. Ο Τρώας
στα μύχια της καρδιάς έχει γλυκά τρυπώσει.
Καλύτερη ανταμοιβή πότέ δεν έλαχε η Τύχη να να μας φέρει,
την Καρχηδόνα μας να προστατέψει, την Τροία.
να αναστήσει.
ΧΟΡΩΔΙΑ
Ευτυχισμένοι οι βασιλείς που τις μοίρες τους ενώνουν.
Θριαμβεύουν στους εχθρούς και τύχη τους προσμένει.
ΔΙΔΩ
Ποιά να’ ναι άραγε η πηγή τόσης ευγένιας,
για ποιες αντάρες και σφαγές άρα να τραγουδούσε ;
Κι ένα γινήκαν μέσα του οι δόξες του Αγχίση, κι οι χάρες της Αφροδίτης.
Τόσο γλυκός στην αγκαλιά και τόσο άγριος στη μάχη.
ΜΠΕΛΙΝΤΑ
Μία ιστορία δυνατή γεμάτη δυστυχίες
μια πέτρα θα την έλιωνε, θα λιώσει όμως και εσένα.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑ
Ποια καρδιά επίμονη κι αμετακίνητη
θα έβλεπε τόση δυστυχία και τόση πίστη αντάμα;
ΔΙΔΩ
Η δικιά μου καρδιά ξέρει και πονά,
με όσους υποφέρουν.
Η λύπη γέρνει μαλακά απάνω στην καρδιά μου,
για κείνους που γεύτηκαν όλη τη δυστυχία.
Φοβούμε για τις λύπες του, τρέμω για τους καημούς του.
ΜΠΕΛΙΝΤΑ & ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑ
Να μη φοβάσαι, κίνδυνος κανένας δεν υπάρχει,
ο ήρωας τούτος σ’ αγαπά όσο και εσύ τον αγαπάς.
Ευγενικός και πρόσχαρος χαίρεται τη ζωή του.
Ο Έρωτας τον δρόμο σας έστρωσε με λουλούδια,
κομμένα από τα θεϊκά των Ηλυσίων Πεδία.
ΧΟΡΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΟΡΩΔΙΑ
Μπαίνει ο Αινείας με την ακολουθία του
ΜΠΕΛΙΝΤΑ
Για δες, να’ τος που έρχεται ο βασιλικός σου καλεσμένος,
έχει την όψη θεϊκή .
ΑΙΝΕΙΑΣ
Πότε, αχ! πότε θα νοιώσω τη βασιλική χάρη,
με την έγνοια του έρωτα, μακριά απο τις λύπες;
ΔΙΔΩ
Η Μοίρα σου απαγορεύει τις επιθυμίες σου.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Εσύ είσαι η Μοίρα μου, η μοίρα του Αινεία.
Ας μου χαμογελάσει η Διδώ και θ’ αγωνιστώ
ενάντια στο ριζικό μου.
ΧΟΡΟΣ
Όταν λαβώνεται η καρδιά του πολεμιστή από τη σαγίτα του έρωτα,
Ο έρωτας μονάχος του μπορεί να τη γιατρέψει
ΑΙΝΕΙΑΣ
Λυπήσου την αγάπη σου, αν όχι για τον ίδιο
καν’ το για το βασίλειο που συ διαφεντεύεις.
Μην παραδώσεις στη φωτιά,
τον π’ αγαπά γιατί θα’ ναι σα να καίγεται και πάλι συθέμελα η Τροία!
ΜΠΕΛΙΝΤΑ
Προχώρα Έρωτα στα σχέδιά σου,
τα μάτια της μαρτυράνε τη φωτιά που νοιώθει, αλλά δεν τη μολογάει.
Χορός Chaconne με κιθάρα.
ΧΟΡΩΔΙΑ
Στους λόφους, στα λάγκάδια, στα βράχια, στα βουνά,
στις σπηλιές και στις σκιερές πηγές,
ας θριαμβεύσει ο έρωτας με όλη του την χάρη.
Πέτα Ερωτα, η μέρα είναι δική σου.
ΠΡΑΞΗ Β’
Μία σπηλιά.
ΑΡΧΙΜΑΓΙΣΣΑ
Τρομερές αδερφές μου,
εσείς που τρομάζετε τα βράδυα τον μοναχικό ταξιδιώτη,
που κρώζετε σα ζοφερά κοράκια
και με το ράμφος σας χτυπάτε τα παράθυρα στα σπίτια των ετοιμοθάνατων.
Απαντήστε στο κάλεσμά μου,
χαρείτε με το κακό που θα τυλίξει στις φλόγες την Καρχηδόνα.
Μπάινουν οι 1η και 2η Μάγισσα
1η και 2η ΜΑΓΙΣΣΑ
Πές μας καλοκυρά, την επιθυμία σου,
με το κακό χαιρόμαστε, στις σκανταλιές είμαστε πρώτες.
ΜΑΓΙΣΑ
Η Βασίλισσα της Κρχηδόνας,
που όλες μισούμε όπως και κάθε έναν που ευτυχεί,
με τη δύση του ήλιου θα δυστυχήσει
θα μείνει χωρίς φήμη χωρίς ζωή χωρίς έρωτα.
ΧΟΡΩΔΙΑ
Χο, χο , χο ,χο, χο, χο….
ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΓΗΤΕΥΤΡΕΣ
Πρίν τη δύση του ήλιου λες,
πές μας πως θα γίνει αυτό.
ΜΑΓΙΣΣΑ
Όπως ξερετε η μοίρα του Πρίγκηπα της Τροίας
είναι να βρει νέο βασίλειο στην Ιταλία.
Η Βασίλισσα κι’ αυτός κυνηγούν,
ακούστε, πλησιάζουν, αλλά μόλις
τελειώσει το κυνήγι, το πιστό μου ξωτικό
θα πάρει τη μορφή του Ερμή σταλμένου απο τον Δία,
και ευθύς θα τον διατάξει να σαλπάρει αμέσως
με τον στόλο του.
ΧΟΡΩΔΙΑ
Χο, χο, χο…
Μπάινουν δύο μεθυσμένοι ναύτες
ΜΑΓΙΣΣΑ
Πριν όμως γίνουν όλα αυτά,
μια καταιγίδα με ξόρκια θα καλέσω,
να τους χαλάσει τη γιορτή,
για να γυρίσουν πίσω στο παλάτι
ΧΟΡΩΔΙΑ
Στις θολωτές βαθειές σπηλιές μας
θα ετοιμάσουμε το ξόρκι.
Εκεί, μακριά απο το φώς, γίνονται οι φρικτές μας τελετές.
Χορός μαγισσών
ΣΚΗΝΗ Β!
Αινείας , Διδώ, Μπελίντα, Δεύτερη Κυρία, ακόλουθοι.
Σκηνή της σπηλιάς
ΜΠΕΛΙΝΤΑ
Αχ! πόσο όμορφες είναι αυτές οι κοιλάδες, οι μοναχικοί λόφοι,
οι ρεματιές,
τόσο καλό το κυνήγι, τόσο πλούσιο άθλημα,
κι η Άρτεμις θα ήθελε εδώ να κυνηγήσει.
Χορός με κιθάρα
ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑ
Συχνά έρχεται εδώ στο αγαπημένο της βουνό,
να λουστεί στα νερά της πηγής,
εδώ που ο Ακταίωνας βρήκε τη συμφορά,
από τα ίδια του τα σκυλιά κυνηγημένος,
εδώ όπου βρέθηκε νεκρός απο τις θανάσιμες πληγές του.
Χορός για χάρη του Αινεία απο τις ακόλουθες της Διδούς.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Ιδού, στο λυγισμένο μου κοντάρι
καρφωμένο αυτό το αιματοβαμμένο κεφάλι με τους χαυλιόδοντες,
που ξερίζωσαν οι κυνηγοί της Αφροδίτης.
ΔΙΔΩ
Ο ουρανός σκοτείνιασε, άκου,
οι κεραυνοί σχίζουν τα δέντρα στο βουνό.
Γρήγορα, γρήγορα, πίσω στη πόλη
εδώ δε θα σωθούμε απο τη καταιγίδα.
Βγαίνουν.
Το Ξωτικό της Μάγισσας εμφανίζεται στον Αινεία με την μορφή του Ερμή.
ΞΩΤΙΚΟ
Στάσου Πρίγκηπα και άκου την προσταγή του Δία,
τη νύχτα αυτή πρέπει να φύγεις.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Σήμερα;
ΞΩΤΙΚΟ
Σήμερα πρέπει να αφήσεις τη γη αυτή,
θυμωμένος ο Θεός , άργητες δε σηκώνει,
ούτε με τις χαρές του Έρωτα, τις ώρες τις πολύτιμες άσκοπα να ξοδεύεις.
Στις δυτικές ακτές, που σου χαρίσαν οι Θεοί, γρήγορα εσύ να φτάσεις,
να χτίσεις πάλι από την αρχή την κουρσεμένη Τροία.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Θα ακολουθήσω τη προσταγή του Δία
και θα σηκώσω τις άγκυρες, σήμερα κιόλας.
Όμως, οϊμέ! με τι λέξεις θα ημερώσω τη λαβωμένη Βασίλισσα;
Μόλις την καρδιά της μου χαρισε
και τώρα απο την αγκαλιά της πρέπει να φύγω.
Πόσο η Μοίρα είναι σκληρή,
τη μια σου δίνει τη χαρά, την άλλη σου την παίρνει ..
Φταίτε Θεοί! Θα υπακούσω, όμως καλύτερα να πέθαινα.
Μπάινει η Αρχιμάγισσα με την 1η & 2η Μάγισσα
ΧΟΡΩΔΙΑ
Μιας και τα μάγια πέτυχαν,
ας σύρουμε τώρα τον χορό
με τις νύμφες της Καρχηδόνας, για να γιορτάσουμε.
Για μας θα χορέψουν
χορό που τις ουράνιες σφαίρες θα μαγέψει
και τούτα τα πανέμορφα δάση θα μας παραδώσει.
Χορός στη σπηλιά.
ΠΡΑΞΗ Γ ‘
Λιμάνι, μπαίνουν οι ναύτες, η Μάγισσα με την ακολουθία της.
ΝΑΥΤΗΣ
Πάμε παιδιά, βίρα τις άγκυρες,
ο χρόνος και η παλίρροια δεν περιμένουν.
Αφήστε τις αγαπημένες σας στην ακτή να σας προσμένουν και
με αίολους όρκους γυρισμού τη θλίψη τους ας κρύψουν.
Χορός των Ναυτών
ΑΡΧΙΜΑΓΙΣΣΑ
Δείτε τις σημαίες και τα φλάμπουρα πώς κυματίζουν,
οι άγκυρες σηκώνονται, τα πανιά ανεμίζουν
Οι απαλές χρυσές αχτίνες του Φοίβου
ξεγελούν με πλάνα ρυάκια από χρυσό φως.
Τό σχέδιό μας πέτυχε,
τη βασίλισσα την άφησε,
η Ελίσσα (Διδώ) είναι χαμένη…
χο, χό, χό…
Τώρα πρέπει να ρίξουμε τον εραστή της
βαθιά στον Ωκεανό.
Απο την δυστυχία των άλλων πηγάζει η χαρά μας.
Η Ελίσσα (Διδώ) ματώνει σήμερα, και αύριο η Καρχηδόνα.
ΧΟΡΩΔΙΑ
Η δυστυχία είναι η χαρά μας, οι χαρές των άλλων η μεγαλύτερή μας δυστυχία.
Η Ελίσσα ( Διδώ) θα πεθάνει σήμερα, η Καρχηδόνα θα καεί αύριο.
Χο, χο, χο…
Χορός
Μπαίνει η Διδώ, η Μπελίντα και η ακολουθία της.
ΔΙΔΩ
Η συμβουλή σου είναι μάταιη,
Το παράπονό μου θα το ομολογήσω στη Γη και τον Ουρανό.
Αλλά γιατί τους καλώ, αφού αυτοί είναι η αιτία της καταστροφής μου;
Στη Μοίρα θα προσπέσω, δεν έχω πού αλλού να γείρω,
είναι η μόνη ελπίδα των δυστυχισμένων.
Μπαίνει ο Αινείας.
ΜΠΕΛΙΝΤΑ
Δες Κυρά μου έρχεται ο Πρίγκηπας!
Η λύπη στο πρόσωπό του μαρτυράει την αγάπη του για σένα,
είναι ακόμα πιστός.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Τι να κάνει τώρα ο χαμένος Αινείας,
Πώς, όμορφή μου Βασίλισσα θα ακολουθήσω τη θεϊκή προσταγή
και θα σε αποχαιρετήσω;
ΔΙΔΩ
Σαν και σένα κλαίει στις μοιραίες όχθες του Νείλου,
με ψεύτικα δάκρυα ο κροκόδειλος.
Έτσι κι οι υποκριτές κι οι δολοφόνοι
ρίχνουν το φταίξιμο στους Θεούς.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Στο όνομα του καλού…
ΔΙΔΩ
Τίποτα στο όνομα του καλού πιά.
Ό,τι είναι καλό το αρνήθηκες,
Πήγαινε, λοιπόν, στην αυτοκρατορία που σου έταξαν
και άσε την παρατημένη Διδώ να πεθάνει.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Τη διαταγή του Δία την αρνούμαι, θα μείνω!
Τους Θεούς θα προσβάλω ναι,
αλλά στην αγάπη εγώ θα υπακούσω!
ΔΙΔΩ
Όχι, άπιστε, ακολούθησε τον δρόμο σου.
όπως και εγώ το δικό μου αποφάσισα,
καμιά μεταμέλεια δε θα ξανανάψει τη σβησμένη φωτιά
της λαβωμένης Διδούς.
Γιατί είναι φανερό, με την σημερινή σου απόφαση,
πως είχες σκεφτεί να με αφήσεις.
ΑΙΝΕΙΑΣ
Ας πει ότι θέλει ο Δίας, θα μείνω.
ΔΙΔΩ
Φύγε, φύγε, όχι, να φύγεις.
Στον θάνατο θα πετάξω,
αν αργήσεις κι άλλο να φύγεις.
Βγαίνει ο Αινείας.
ΔΙΔΩ
Φύγε, φύγε.
Όμως τον θάνατο δεν θα τον αποφύγω,
θα ‘ρθει για μένα μόλις φύγει αυτός.
ΧΟΡΩΔΙΑ
Οι μεγάλες ψυχές πεθαίνουν,
όταν αρνούνται τη θεραπεία που ποθούν.
ΔΙΔΩ
Το χέρι σου Μπελίντα,
το σκοτάδι με σκεπάζει,
άσε με να γείρω στο στήθος σου.
Ποθώ πολλά, αλλά ο θάνατος, που ζυγώνει,
είναι τώρα πια ένας καλοδεχούμενος ξένος.
Όταν με βάλουν μες στη Γη,
τα βάσανά μου ας μην βαρύνουν τα στήθια σου,
Να με θυμάσαι, αλλά άχ! ξέχνα τη Μοίρα μου.
Έρωτες πετάνε από τον Ουρανό πάνω από τον τάφο της
ΧΟΡΩΔΙΑ
Μέ πεσμένα τα φτερά σας Έρωτες ελάτε,
ρίχτε ρόδα στον τάφο της,
τρυφερά και απαλά σαν την καρδιά της.
Μείνετε εδώ φύλακες , μη φύγετε ποτέ .
ΤΕΛΟΣ
(Νεοελληνική μετάφραση : Αλέξης Σπανίδης. Επιμέλεια κειμένου Β.Αναστασίου, Γ.Αχλαδιώτης)