Είναι αλήθεια πως η Κ.Ο.Α δεν μας έχει συνηθήσει σε πολλές αναγνώσεις Λυρικών έργων εντεταγμένες στον προγραματισμό της, έτσι η συναυλιακής μορφής παράσταση της “Τόσκας” του Πουτσίνι, ήταν μια μεγάλη έκπληξη.

Εχοντας μπροστά μας απλωμένη μια ορχήστρα σε πλήρη ανάπτυξη, μπορέσαμε να απολαύσουμε κάθε ηχητική λεπτομέρεια που συχνά χάνεται στο Θέατρο. Ο Στέφανος Τσιαλής απέδωσε με δραματικότητα και δυναμικότητα κάθε λεπτομέρεια της παρτιτούρας, ακούσαμε σημεία που σπάνια προσέχουμε σε μια θεατρική παράσταση. Η “Τόσκα” του υπήρξε δραματική και μεγαλειώδης, προσεγμένη μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρειά της.

Στο φωνητικό επίπεδο είχαμε ότι καλύτερο. Εξαιρετική υπήρξε η ερμηνεία της Βαλεντίνας Μπόι, που διαθέτει μια φωνή γάντι για τον ρόλο αυτό. Η κραυγή της στο τέλος “Scarpia avanti a Dio..” ήταν σπαρακτική. Η μεγάλη της άρια τραγουδήθηκε με μουσικότητα και με τη σωστή δόση μπελκάντο χωρίς ιστριονισμούς και υπερβολές. Ελπίζουμε να την ξανακούσουμε σύντομα..

Πολύ καλός ο Δημήτρης Πακσόγλου, ένας μελλοντικός Μάριο Καβαραντόσσι, που μπορεί να σταθεί επάξια σε οποιαδήποτε διεθνή Λυρική Σκηνή. Αψογο τραγούδι, με πάθος και λυρισμό, μια άξια φωνή που ελπίζω να έχει το μέλλον που της αξίζει.

Με χαρά ξανασυναντήσαμε τον Δημήτρη Τηλιακό στον ρόλο του Σκάρπια, μετά τους “Γάμους του Φίγκαρο” που είδαμε στη Λυρική. Ο Τηλιακός μας έδωσε έναν αριστοκράτη Σκάρπια, αυστηρό αλλά παράλληλα και αισθησιακό. Η φωνή του ήταν στην καλύτερη φόρμα της, με όμορφο τραγούδι , ωραία leggati, και δραματκά ξεσπάσματα. Το Te Deum της πρώτης Πράξης ήταν εντυπωσιακό με τη φωνή του να δένει άψογα με την Χορωδία.

Ο Χριστόφορος Σταμπόγλης στον ρόλο του Αντζελόττι όπως πάντα υπέροχος, με την φωνή του μεστή και ηχηρή, πολύ καλός ο Ευάγγελος Μανιάτης στον ρόλο του Νεωκόρου, μου άρεσε ιδιαίτερα το μέταλλο της φωνής του, η Μάιρα Μηλολιδάκη στον μικρό ρόλο του βοσκού, και ο Τζον Χοιτσνρέντερ στον ρόλο του Σπολέττο.

Αψογη η Χορωδία του Ο.Τ.Ε (μουσική διεύθυνση του Δ.Μπουζάνη) και το Αθηναικό Χορωδιακό Σύνολο (μουσική διεύθυνση Δ.Καραβέλη).

Η Κ.Ο.Α έδωσε τον καλύτερο εαυτό της, έπαιξαν με μουσικότητα και ιδιαίτερη ένταση μέ έμφαση όμως στα ντεσιμπέλ, πάντως ακούσαμε μια λεπτομερειακή ανάγνωση της παρτιτιούρας όπως δεν θα είχαμε την ευκαιρεία να την ακούσουμε στο Θέατρο. Ελπίζουμε και σε άλλες τέτοιες βραδυές.