Είναι πολύ λίγες οι στιγμές στη ζωή ενός μουσικοκριτικού που μια συναυλία κυριολεκτικά τον αφοπλίζει από την κριτική του διάθεση , και τον μεταφέρει σε έναν κόσμο μουσικής ευδαιμονίας. όπου όλες του οι προκαταλήψεις και ο σκεπτικισμός του εξανεμίζονται και νοιώθει ξανά την χαρά και τον ενθουσιασμό που είχε όταν πρωτάκουγε μουσική. Μια τέτοια συναυλία (και μάλιστα όχι μόνο μία αλλά τρεις) ήταν και η παρουσία της Ορχήστρας της Αγίας Πετρούπολης με δύο από τους μεγαλύτερους Ρώσους πιανίστες της εποχής μας, τον Ντένις Μάτσουεφ και τον Νικολάι Λουγκάνσκι, ενώ στην τελευταία συναυλία εμφανίσθηκε ο Γ.Ε. Λαζαρίδης, υπο την μουσική διεύθυνση του Γιούρι Τεμιρκάνωφ. (21, 22, 23 /10)
Την πρώτη βραδιά την συναυλία άνοιξε ο Ν. Μάτσουεφ με μία θυελλώδη ερμηνεία του δυσκολότατου 3ου Κοντσέρτου για Πιάνο του Ραχμάνινοφ Τι να πει κανείς για μια τέτοιου επιπέδου ερμηνεία, άφησε το κοινό του κυριολεκτικά άφωνο.. δεν θα μπορούσα να πιστέψω πως ένας πιανίστας συνδύαζε τέτοια ένταση, δύναμη, ευαισθησία και μουσικότητα, κάνοντας κυριολεκτικά το πιάνο ότι ήθελε. Έβγαλε στην επιφάνεια κάθε χρωματισμό και δυναμικότητα που διέθετε η κάθε μία νότα της παρτιτούρας. Δίκαια αποθεώθηκε από το κοινό.
Την συναυλία έκλεισε η Ορχήστρα με μια εξαιρετική ερμηνεία της 3ης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι.
Τη δεύτερη μέρα τα ηνία πήρε ο Ν.Λουγκάνσκι ένα από τα μεγάλα αστέρια του πιάνου ερμηνεύοντας το 2ο Κοντσέρτο για πιάνο του Ραχμάνινοφ. Η ερμηνεία του υπήρξε αποκαλυπτική. Η σημασία στην κάθε λεπτομέρεια η ανάδειξη κάθε πιθανού ηχοχρώματος της κάθε νότας, η βαθιά εσωτερικότητά του σε συνδυασμό με έναν απίστευτο δυναμισμό, μας αποκάλυψε έναν άλλον Ραχμάνινοφ, μακριά από εύκολους εντυπωσιασμούς. Η βραδιά έκλεισε με μια υπέροχη ερμηνεία της Σουίτας από την “Λίμνη των Κύκνων” του Τσαΐκόφσκι, όπου η Ορχήστρα είχε την ευκαιρία να επιδείξει τις ικανότητές της την απόλυτη συνοχή της. Ήταν συγκινητική η ερμηνεία του Τεμιρκάνωφ ο οποίος έσκυψε πάνω από την φαινομενικά εύκολη μουσική του Τσαΐκόφσκι με τέτοια προσήλωση και σεβασμό σαν να ερμήνευε την πιο δυσνόητη μουσική παρτιτούρα.
Την τρίτη συναυλία έκλεισε ο Έλληνας πιανίστας Γ.Ε.Λαζαρίδης ο οποίος ερμήνευσε το 1ο Κοντσέρτο για πιάνο του Ραχμάνινοφ, με μπρίο τεχνική αρτιότητα και νεανική διάθεση. Την τελική έκπληξη μας επιφύλασσε όμως ο Τεμιρκάνωφ με μια συγκινητική ερμηνεία της 5ης Συμφωνίας του Τσαικόφσκυ, μια ερμηνεία γεμάτη ανθρωπιά συγκίνηση, αλλά και δραματική ένταση.